Vandaag vlieg ik naar het eiland Negros, voor de komende drie weken. Op de luchthaven zit ik te wachten tussen twee botox-gezichten voorzien van gereconstrueerde neuzen met daarop een blinkende gucci-zonnebril. De zon schijnt niet eens! De Filippijnen is een land van extremen zei Dr. Celes gisteren. Als je arm bent, ben je extreem arm en met extreem veel; als je rijk bent, extreem rijk en met extreem weinig.In Bacolod word ik opgewacht door het zeer enthousiaste NIHIP-team. NIHIP staat voor Negros Island Health Integrated Program en is een onderdeel van CHD. Het wordt een rustdag. We bezoeken het historisch museum, de kathedraal en het park. We lopen ook even in de reusachtige SM-mall. De meesten komen hier enkel om af te koelen en te kijken, want het is hier duur. De marktjes in het oude stadscentrum zijn veel gezelliger.
's Avonds is er een heus welkomsdiner met de plaatselijke kerkgemeenschap. Ze zijn zo enthousiast dat ik er bijna ongemakkelijk van wordt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten