In Negros neem ik afscheid van NIHIP en al de mensen die ik gedurende deze drie weken heb leren kennen. Op mijn laatste dag gaan we met z’n allen zwemmen en eten we voor de laatste keer rijst met vis. Zeer fijn en supergezellig.In Manila neem ik afscheid van Dr. Leni, Ruth en al de andere mensen van CHD.
Op het vliegtuig zit ik naast Philip, een Filippijnse psychiatrisch verpleegkundige, die voor twee jaar zijn familie achterlaat om in Dublin geld te gaan verdienen. Hij weet amper hoeveel hij gaat verdienen en wat de werkomstandigheden zullen zijn. In zijn contract worden de meest omfloerste termen gebruikt…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten